سمت خدا

مثل شاخه‌های گیلاس!
null
به شاخه‌های گیلاس نگاه کن! چوب‌اند؛ اما در فصل بهار از دل آن‌ها شکوفه‌های نرم و سپید و لطیف و زیبا بیرون می‌زند.
آدمی وقتی این‌ها را می‌بیند یک دنیا امید می‌شود.
چون خدایی که می‌تواند از دل این‌همه چوب خشک، این شکوفه‌های لطیف و زیبا را بیرون بکشد، پس از وجود خشک و خشن ما هم می‌تواند گل‌های زیبای اخلاق بیرون بکشد.
حافظ وقتی این صحنه‌ها را می‌دید، روی همین نکته اشاره می‌کرد و می‌گفت:
«آن‌که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد
صبر و آرام تواند به من مسکین داد»