سمت خدا

مثل بهار!
null
خداست که به بهار می‌گوید: برو غنچه‌ها را گل کن! برو شکوفه‌ها را شکوفا کن!
«بهار از دکه‌ی من حُلّه گیرد
شکوفه باشد از من یادگاری»
اصلاً هر اتفاق خوش و خوشایندی که در عالم می‌افتد به امضای خداست.
تمام زیبایی‌ها در دستور و توجه خداوند ریشه دارد.
«ما به دریا حکم طوفان می‌دهیم
ما به سیل و موج فرمان می‌دهیم
سوزن ما دوخت هر جا هر چه دوخت
ز آتش ما سوخت هر شمعی که سوخت
رود‌ها از خود نه طغیان می‌کنند
آنچه می‌گوییم ما، آن می‌کنند»
پس تو هم ای آدمی! اگر دست خود را به دست ما بدهی تو هم شمع می‌شوی، تو هم سبز می‌شوی، تو هم بهار و بهاری می‌شوی، تو هم مایه‌ی روشنی خود و دیگران خواهی شد.